19/12/2023

Kredyty walutowe – rodzaje

W polskim systemie gospodarczym kredyty udzielane mogą być w walucie złotowej lub obcej. Zdarzają się również produkty, które wiążą ze sobą obie możliwości. Tego rodzaju zobowiązania nazywane są kredytami nominowanymi.

W przypadku kredytu, któremu poświęcony jest ten artykuł tj. kredytu walutowego istotną kwestią pozostaje konstrukcja podpisanej umowy kredytowej. Samo pojęcie „kredytu frankowego” dotyczy produktów indeksowanych i denominowanych do waluty CHF/EURO/USD. Przedmiotowe zobowiązania były dla konsumentów dostępne w szerszym zakresie, aniżeli kredyty stricte złotowe. W większości przypadków kredytobiorca miał możliwość otrzymania wyższej sumy środków decydując się na produkt powiązany z walutą obcą. Takie działanie ściśle powiązane było z potencjalną zdolnością kredytową i jej weryfikacją.
W tym miejscu wskazać należy, że kredyt „frankowy” mógł być opłacalny, ale do pewnego momentu. Konstrukcja większości umów powodowała, iż wraz ze wzrostem kursu CHF rata szybowała w górę.

Wracając do głównej kwestii niniejszego artykułu należy pochylić się nad różnicami związanymi z kredytem indeksowanym i denominowanym.

Otóż kredyt denominowany to kredyt walutowy, gdzie kwota udostępnionego kapitału określona jest w walucie obcej. Sama wypłata środków następuje w walucie złotowej po kursie z dnia podpisania umowy. Co do spłat rat sytuacja wygląda analogicznie – bank podaje zobowiązanie w walucie obcej, a spłata najczęściej następuje w złotówkach. W takim wypadku wysokość świadczenia również określona jest w oparciu o aktualny kurs waluty obcej.

Kredyt indeksowany jest również kredytem walutowym. W przypadku tego rodzaju zobowiązania kwota kredytu, która wskazana jest w umowie podana jest w złotówkach. Można więc uznać, iż w tego rodzaju świadczeniu kredytobiorca wie jaką kwotę otrzyma na konto. Niezależnie od powyższego kwestia spłaty raty pozostaje podobnie jak w przypadku kredytu denominowanego ściśle uzależniona od bieżącego kursu waluty w danym czasie.

W obu przypadkach kredytobiorca narażony jest na ryzyko związane ze zmianą kursu waluty obcej, które przekłada się na wysokość każdorazowej raty kredytu. Co istotne, zdecydowana większość umów kredytowych zabezpiecza przed tego typu ryzykiem instytucje finansowe. Poszczególne zapisy, które odwołują się do takich działań mogą stanowić tzw. Klauzule niedozwolone.

Nadmienić należy, iż niezależnie od rodzaju podpisanej umowy kredytowej (produkt indeksowany, denominowany) aktualne orzecznictwo TSUE, SN oraz sądów powszechnych umożliwia w zdecydowanej większości przypadków skuteczne kwestionowanie zapisów niedozwolonych, a także dokonywanie odpowiednich w tym zakresie rozliczeń pomiędzy stronami.

WRÓĆ